BALIŞEYH İLÇESİ

       İlçe adını Oğuz Kayı Beyi Ertuğrul Gazi’nin yakın arkadaşı Şeyh Edebali’nin diğer adı olan Balı – Şeyh’ten almıştır. Yerleşim tarihi 1230 – 1258 yılları arasındadır. İlçede 13. yy Selçuklu dönemine ait caminin bulunması bu tarihi doğrulamaktadır.

       İlçe, kuzeyde Sulakyurt İlçesiyle 24 km, güneyde Keskin İlçesiyle 12 km, doğuda Delice İlçesiyle 35 km. ve batıda Kırıkkale Merkez İlçesiyle 47 km. mülki sınırları ile çevrilmiş olup, toplam 136 km. mülki sınırlara ve 615 km2 yüzölçümüne sahiptir.

       İlçeden Ankara’yı Karadeniz ve Doğu illerine bağlayan önemli yollardan biri olan E – 88 Devlet Karayolunun ve D.D.Y.’nin geçmesi ilçenin önemini artırmaktadır.

       Bölgenin en yüksek kesimi güneyde bulunan Denek Dağı ile kuzeydoğuda bulunan Koçubaba Seyidin tepesidir. Bu iki bölümde E – 88 Devlet Karayoluna gelindikçe alçalan bir arazi kesimi mevcuttur. E–88 Devlet Karayolunun bulunduğu kesim düz ve ova görünümündedir. Bölge arazisinin hemen hemen tamamı tarım alanıdır. Bölgede dağ olarak adlandırabileceğimiz Keskin İlçesi hududunu teşkil eden Denek Dağı 1774 m. rakımlıdır. Bölgede Kenanbey Obası Köyünün Azgın yaylası mevcuttur.

Ballı Camii
     

Camii, Balışeyh’in yerleşim mahallinde, yol kenarında düz bir arazide yer almaktadır Boyuna dikdörtgen planlı caminin duvarları yontma moloz taş, güney duvarın köşelerinde ve pencere sövelerinde kesme taş kullanılmıştır. Kırma çatısı alaturka kiremitle örülüdür. Taş kaideli tuğla gövdeli tek şerefeli minaresi bulunmaktadır. Kesme taştan dikdörtgen portal içinde yuvarlak kemerli giriş kapısı bulunmaktadır. Cami tavan örgüsü ahşap işçiliğinin karakteristik özelliklerini taşır. Caminin beden duvarları üzerindeki pencereleri dikdörtgen olup üzerlerinde sivri kemerli alınlıklar bulunmaktadır. İç mekânda cami kıbleye dikey neflerle ayrılmakta ve nefleri ayıran ağaç direkler arasındaki tavanı klasik Selçuklu süsleme sanatı örnekleri ile süslenmektedir. Kitabesi bulunmayan caminin kesin yapım tarihi bilinmemektedir. Mimari özelliklerine göre 15. – 16. yüzyılda yapıldığı tahmin edilmektedir.

Koçubaba Türbesi

Balıseyh ilçesi Koçubaba köyünde yer alan türbenin kitabesi olmadığı için yapım tarihi kesin olarak bilinememektedir. Mimari özellikleri 14. – 15. yy karakteristik mimari anlayışını yansıtır. Koçubaba Balışeyh ilçesi Koçubaba köyünde yaşamış bir Türkmen bilgesidir. Asıl ismi Seyit Han Ata’dır.1200 yıllarında Horasan bölgesinin Nişabur beldesinde dünyaya geldiği tahmin edilmektedir. Ahmet Yesevi ocağında eğitim aldıktan sonra Hacı Bektaş-ı Veli liderliğinde Anadolu’ya göç ettiği tahmin edilmektedir. Bektaşilik öğretisine bağlıdır.

Aslan Bey Konağı

Aslan Bey Konağı Balışeyh ilçesi Beyobası köyü girişinde oldukça geniş bir alan içerisinde yer almaktadır. Bey konağı olarak tanımlanan taşınmazın zemin katı düzgün olmayan kesme taş malzemeli, aralarda yatay ahşap hatıllıdır. Ahşap kırma çatı beden duvarından dışa çıkmalı olup saçak altı ahşap kaplıdır. Dikdörtgen ve yuvarlak kemerli pencereler ahşap çerçeveli, giriş kattakiler demir parmaklıdır. Giriş katındaki odalardan birinde taş malzemeli bir ocak bulunmaktadır. Girişin hemen sağ tarafındaki ahşap merdivenlerle üst kata ulaşılmaktadır. Bir duvarında ahşap dolap sistemi bulunan odaların ahşap kapıları üzerinde dikdörtgen kasetler içerisinde geometrik ve bitkisel bezemeler bulunmaktadır.

Tayyar Bey Konağı

                Tayyar Bey Konağı Balışeyh ilçesi Beyobası köyünde Harman yolu kenarında oldukça geniş bir bahçe içerisinde yer almaktadır. Yapıya giriş doğu cephesinden çift kanatlı ahşap bir kapı ile sağlanmaktadır. Ayrıca, konağın yanında bahçe duvarına bitişik taş malzemeli ve bugün akar durumda bir çeşme vardır. Yapının taş dekorlu cephesi yöre mimarisinin karakteristik özelliğidir. Yapıların planlanmasında simetri esastır. Zemin kat tamamen taştan inşa edilmiş olup üst kat duvarlar ahşap hatıllarla güçlendirilmiş taş ve kerpiçten inşa edilmiştir.

Ortadan tek cumbalı ve üçgen alınlıklı olarak inşa edilen konağın çatısı ahşap kırma çatı tipine örnektir. Kırma çatı Marsilya tipi kiremitle örülü olup dışa çıkmalı saçak altı ahşap kaplıdır. Üst ve alt kattaki pencereler ahşap çerçeveli olup, alt kattakiler demir parmaklıdır. Konağın kapısı çift kanatlı olup ahşaptır. Giriş katındaki iç mekânda orta avluya karşılıklı açılan dört odan bulunmaktadır. Ahşap merdivenlerle ulaşılan üst katta salona açılan dört adet oda vardır.

Odalarda zemin ve tavan ahşap olup, her odada ahşap dolap düzenlemesi vardır. Odaların ahşap kapıları üzerinde dikdörtgen kasetler içerisinde geometrik ve bitkisel bezemeler bulunmaktadır. Salon bölümünün tavan kaplamasındaki göbek ise rozet şeklinde düzenlenmiştir.